Κάλεσα τον Τζόσουα τον Σεπτέμβριο και βάλαμε ένα στοίχημα. Ως αποτέλεσμα, έπρεπε να αγοράσει ένα εισιτήριο απλής μετάβασης από τη Βοστώνη για την Αθήνα. Στις 10 Οκτωβρίου ξεπακετάριζε τη βαλίτσα του στο σαλόνι μου. Το μόνο που είχε φέρει ήταν μια αλλαγή ρούχα, μια οδοντόβουρτσα, τριάντα ένα vintage περιοδικά και τα καλλιτεχνικά του εργαλεία.

Ένα μήνα αργότερα, κάθομαι στην άκρη του στρώματος στο στούντιο του, καθώς εκείνος γυρίζει τις μύτες των ποδιών γύρω από το έργο τέχνης του στο πάτωμα: «Βρίσκομαι αντιμέτωπος με τις δικές μου αντανακλάσεις». μουρμουρίζει. Αντανακλάσεις στιγμών από τις μέρες του που πέρασε σε μια ξένη πόλη ανάμεσα σε χιλιάδες αγνώστους. Τα κολάζ του είναι ένας δίσκος, ένας καταναγκασμός, μια απόδειξη της ίδιας του της ύπαρξης. Όταν οι γεμιστήρες κόβονται και επανασυναρμολογούνται, ο χρόνος λυγίζει. το έργο μεταφέρεται σε εναλλακτικό χρονοδιάγραμμα. Ύπαρξη σε ένα μακρινό παρελθόν, παρόν και μακρινό μέλλον ταυτόχρονα, τα κολάζ αρνούνται να δεσμευτούν σε μια συγκεκριμένη στιγμή.

,

Magda Petmeza

σε συνομιλία με τον Joshua Lee Lennon

o.art.ath

Σποράδων 36 Κυψέλη

έναρξη 7 /12 εώς 16/12 εκτός Κυριακής -Δευτέρας

18:00-21:00