fidaxomicin

The artist's personal style and perspective are a blend of the psychological and cultural context of each era. The place, the way someone grows up, their identifications, projections, introjections, their relationship primarily with their mother, the first Big Other or, as Jacques Lacan, the mOther, shape this perspective. The work of art reflects the artist as a whole, as it is the embodiment of all their fantasies, fears, desires, and anxieties.

Dr. Fotis Kangelaris in Post Photography (2020) notes that what is signified in a photograph is always the photographer himself. Photography is based on our desire to immortalize, but also to control and interpret the world or ourselves, mastering and taming reality through the image we create with the camera. Life itself is a continuous education in farewells. Every time we photograph something, we part with it.

Freud said of the maternal body: "There is no other place about which you can say with such certainty that you have already visited it." Fidaxomicin aims to preserve the memory of this place and the emotions it evokes.

Fidaxomicin*

The role of the family photographer is usually held by the mother. In my case, it is adopted by the daughter, who switches roles and becomes the photographer of her mother. This dissertation, which was conducted at the University of West Attica under the supervision of Dr. Anastasia Markidou and presented at o.art.ath, curated by Ioannis Tzaneteas, examines the maternal representation via the medium of photography, as well as the emotions evoked by it. Specifically, the depiction of the mother, before, during and after her hospitalization and upon her return home is attempted.

The controversial emotions included in the mother-daughter relationship are portrayed: love and tenderness, but also anger and frustration. I chose not to depict raw, direct images and instead preferred indirect ones that hint to allusions.

Georgia-Maria Politi was born in Athens. She studied Psychology at the University of Wales, Swansea, UK and at Panteion University, where she also received a Master's Degree in Cultural Management. She then pursued professional dance studies at AKTINA. In 2021, she continued her studies at the University of West Attica in the Department of Photography and Audiovisual Arts, where she presented her thesis entitled Fidaxomicin, supervised by Dr. Anastasia Markidou, while the exhibition was curated by Ioannis Tzaneteas.

* An antibiotic classified within the group of macrolide antibacterials. Fidaxomicin*

• Georgia Maria Politi presents the album titled, Fidaxomicin**
• 18 - 20/9/2025
• 19:00 - 22:00

@ o.art.ath, sporadon 36, kypseli

Το προσωπικό ύφος και η ματιά του καλλιτέχνη αποτελούν τον συγκερασμό του ψυχολογικού και πολιτισμικού πλαισίου κάθε εποχής. Ο τόπος, ο τρόπος που μεγαλώνει κάποιος, οι ταυτίσεις, οι προβολές, οι ενδοβολές, η σχέση του πρωταρχικά με τη μητέρα, τον πρώτο Μεγάλο Άλλο ή, όπως έλεγε ο Jacques Lacan, το mOther, διαμορφώνουν αυτήν την οπτική. Το έργο τέχνης αντικατοπτρίζει ολόκληρο τον καλλιτέχνη, καθώς αποτελεί τη μετουσίωση του συνόλου των φαντασιώσεων, των φόβων, των επιθυμιών και της αγωνίας του.

Ο Δρ. Φώτης Καγγελάρης στο Post Photography (2020) σημειώνει ότι το σημαινόμενο σε μια φωτογραφία είναι πάντα ο εαυτός του φωτογράφου. Η φωτογραφία στηρίζεται στην επιθυμία μας να απαθανατίσουμε, αλλά και να ελέγξουμε και να ερμηνεύσουμε τον κόσμο ή τον εαυτό μας, κυριεύοντας και δαμάζοντας την πραγματικότητα μέσω της εικόνας που δημιουργούμε με τη φωτογραφική μηχανή. Η ίδια η ζωή αποτελεί μια συνεχόμενη εκπαίδευση στους αποχαιρετισμούς. Κάθε φορά που φωτογραφίζουμε κάτι, το αποχωριζόμαστε.

Ο Freud είχε πει για το μητρικό σώμα: «Δεν υπάρχει άλλος τόπος για τον οποίον μπορείς να πεις με τόση βεβαιότητα ότι τον έχεις ήδη επισκεφτεί». Η Φιδάξομικίνη στοχεύει στη διατήρηση στη μνήμη αυτού του τόπου και των συναισθημάτων που εγείρει.

Φιδαξομικίνη*

Ο ρόλος του φωτογράφου-πορτρετίστα της οικογένειας συχνά επιτελείται από τη μητέρα. Στη δική μου περίπτωση, την ιδιότητα αυτή αναλαμβάνει η γράφουσα, δηλαδή η κόρη, η οποία αντιστρέφει τους ρόλους και, από φωτογραφιζόμενη, γίνεται η φωτογράφος της μητέρας της. Η παρούσα πτυχιακή εργασία, που εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής υπό την επιβλέπουσα καθηγήτρια Δρ. Αναστασία Μαρκίδου και παρουσιάστηκε στον χώρο τέχνης o.art.ath με επιμέλεια του Ιωάννη Τζανετέα, πραγματεύεται την αναπαράσταση της μητέρας και τα συναισθήματα που εγείρει, επιχειρώντας τη φωτογραφική αποτύπωσή τους. Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η μητρική φιγούρα πριν, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της αλλά και κατά την επάνοδό της στον οικείο χώρο.

Ξεδιπλώνονται τα αντιφατικά αισθήματα που εμπεριέχει η σχέση με τη μητέρα: η αγάπη και η τρυφερότητα, αλλά και ο θυμός και η ματαίωση. Επέλεξα να μην παραθέσω ωμές, άμεσες εικόνες, αλλά να χρησιμοποιήσω έμμεσες, που αφήνουν ψήγματα υπόνοιας.

Η Γεωργία-Μαρία Πολίτη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ψυχολογία στο University of Wales, Swansea, UK και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο όπου έλαβε και το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Πολιτιστικής Διαχείρισης. Στην συνέχεια έκανε επαγγελματικές σπουδές χορού στην ΑΚΤΙΝΑ. Το 2021 συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής στο Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών, στα πλαίσια του οποίου παρουσιάζεται η πτυχιακή εργασία με τίτλο Φιδαξομικίνη με επιβλέπουσα καθηγήτρια την Δρ Αναστασία Μαρκίδου, ενώ την έκθεση επιμελήθηκε ο Ιωάννης Τζανετέας.

* Αντιβιωτικό που ανήκει στην κατηγορία των μακροκυκλικών αντιβακτηριακών. Fidaxomicin*

• Η Γεωργία Μαρία Πολίτη παρουσιάζει το λεύκωμα με τίτλο Φιδαξομικίνη*
• 18 - 20/9/2025
• 19:00 - 22:00

@ o.art.ath, σποράδων 36, κυψέλη