magnetic vaginas

Painting exhibition by Ioanna Laschou

Queen of attention and center of admiration, but never free to express in words her own version. Attractive protagonist but an object to be used. A vessel of so-called contemplation, of so-called intellectual love, frozen at a convenient distance without personal responsibility and consequence. Subject of songs and portraits that photograph her through the egoism of the male gaze. Beautiful. Special. Intelligent, Expressive, Accessible: from a distance.

And the phallic spectator masturbates with his smug admiration. It is not necessary to touch her, to approach her. It is enough to just fantasize about her now. Covered with the excuses of male shyness, hooded with the comfortable distance of emotional immaturity, safe behind the veil of latent fatalism. He feeds his ego by loving at 10 meters. He blames symptoms for the loneliness he imposes on himself. Content with half-implied, borrowed hopes, he ejaculates without a partner and only with the knowledge of a possibility, with false confirmation. Because the real is clear and consistent, has consequences and responsibilities. It has offering and reciprocity. It requires investment and the maturity to be vulnerable. It requires courage. Because using someone no longer requires touching her. You can just as well deify her. Reduce her to an inaccessible pussy.

• 29-31/5 and 5-7/6
• 19:00 - 22:00

@ o.art.ath, sporadon 36, kypseli

'Εκθεση ζωγραφικής από την Ιωάννα Λάσχου

Πάντα καθισμένη σε ένα βάθρο επιθυμίας, εικόνα ενός μυθοποιημένου πειρασμού. Βασίλισσα προσοχής και κέντρο θαυμασμού, αλλά ποτέ ελεύθερη να εκφράσει με λέξεις τη δική της εκδοχή. Θελκτική πρωταγωνίστρια αλλά αντικείμενο προς χρήση. Έρμαιο του δήθεν στοχασμού, του δήθεν διανοούμενου έρωτα, παγωμένη σε μια βολική απόσταση χωρίς προσωπική ευθύνη και συνέπεια. Θέμα ασμάτων και πορτραίτων που τη φωτογραφίζουν μέσα από τον εγωισμό του αντρικού βλέμματος. Όμορφη. Ιδιαίτερη. Έξυπνη, Εκφραστική, Προσιτή: από απόσταση.

Και ο φαλλοφόρος θεατής να αυνανίζεται με τον αυτάρεσκο θαυμασμό του. Δεν είναι απαραίτητο να την αγγίξει, να την πλησιάσει. Φτάνει μόνο να τη φαντασιωθεί πλέον. Σκεπασμένος με τις δικαιολογίες της αρσενικής συστολής, κουκουλωμένος με την άνετη απόσταση της συναισθηματικής ανωριμότητας, ασφαλής πίσω από το πέπλο της λανθάνουσας μοιρολατρίας. Τρέφει τον εγωισμό του αγαπώντας στα 10 μέτρα. Κατηγορεί συμπτώματα για τη μοναξιά που ο ίδιος επιβάλλει στον εαυτό του. Αρκούμενος σε μισά υπονοούμενα, σε ελπίδες δανεικές, εκσπερματώνει χωρίς παρτενέρ και μόνο με τη γνώση μιας πιθανότητας, με κάλπικη επιβεβαίωση. Γιατί το αληθινό είναι σαφές και συνεπές, έχει επιπτώσεις και ευθύνες. Έχει προσφορά και αμοιβαιότητα. Θέλει επένδυση και την ωριμότητα να είσαι ευάλωτος. Θέλει θάρρος. Γιατί το να χρησιμοποιείς κάποια δεν απαιτεί να την αγγίξεις πλέον. Μπορείς κάλλιστα να τη θεοποιήσεις. Να την ανάγεις σε ένα απρόσιτο μουνί.

• 29-31/5 και 5-7/6
• 19:00 - 22:00

@ o.art.ath, σποράδων 36, κυψέλη