next stop
Greece 2011 onwards. We have entered an era of rapid developments. Something distinctly worse than what we were used to seems to be emerging, the certainty of future prosperity seems to be absent as hope. We are now living in our country in the era of "Liquid Fear".
Like most things in life, the next stop was not planned, but emerged as almost a decade of study and research into the subtle changes in human behavior. How people move, how they interact with others, with themselves, with new technologies (smartphones) and how they relate in the space that remains public and transitory. Public transport as a space that leads from one destination-place to another, to the next stop which can also be the final destination, constitutes an intermediate place with multiple meanings. It is the transitional space that one enters in order to go somewhere else, a non-place, where no one lives but hundreds pass by, a public space where each traveler spends a little or more time, with an occupation that arises as a temporary choice.
The next stop was completed almost five years ago, and looking at the photos with the distance of the shooting time, they acquire in me beyond the original intention of being street photos, a more documentary perspective of the city. Of Athens and its inhabitants moving through time in a dark uncertainty, hoping that the light of life appears as the next station.
Telemachos Kouklakis
- 23 - 25 Jan 2025
- 18:00 - 21:00
@ o.art.ath, sporadon 36, kypseli
Ελλάδα 2011 και μετά. Έχουμε εισέλθει σε μια εποχή ραγδαίων εξελίξεων. Κάτι εμφανώς χειρότερο από αυτό που είχαμε συνηθίσει μοιάζει να αναδύεται, η βεβαιότητα της μελλοντικής ευημερίας μοιάζει να μην υπάρχει ως ελπίδα. Ζούμε πλέον στη χώρα μας την εποχή του "Ρευστού φόβου".
Όπως σχεδόν τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, έτσι και το next stop δεν σχεδιάστηκε, αλλά προέκυψε ως δεκαετή σχεδόν μελέτη και έρευνα των ανεπαίσθητων μεταβολών της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Πώς κινούνται οι άνθρωποι, πώς αλληλεπιδρούν με τους άλλους, με τον ίδιο τους τον εαυτό, με τις νέες τεχνολογίες (smartphone) και πώς σχετίζονται στο χώρο που παραμένει δημόσιος και μεταβατικός. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς ως χώρος που οδηγεί από τον ένα προορισμό-τόπο στον άλλο, στην επόμενη στάση που μπορεί να είναι και ο τελικός προορισμός, αποτελεί έναν ενδιάμεσο τόπο με πολλαπλές νοηματοδοτήσεις. Είναι ο μεταβατικός χώρος που κάποιος μπαίνει με σκοπό να μεταβεί κάπου αλλού, ένας μη τόπος, όπου κανείς δεν κατοικεί όμως εκατοντάδες περνούν, ένας δημόσιος χώρος που ο κάθε ταξιδιώτης περνά λίγη ή περισσότερη ώρα, με μια ασχολία που προκύπτει ως προσωρινή επιλογή.
Το next stop ολοκληρώθηκε σχεδόν μια πενταετία πριν, και κοιτάζοντας τις φωτογραφίες με την απόσταση του χρόνου λήψης, αποκτούν μέσα μου πέρα από την αρχική πρόθεση να είναι φωτογραφίες δρόμου, μια πιο ντοκουμενταρίστικη οπτική της πόλης. Της Αθήνας και των κατοίκων της που κινούνται μέσα στο χρόνο σε μια σκοτεινή αβεβαιότητα, ελπίζοντας πως το φως της ζωής εμφανίζεται ως ο επόμενος σταθμός.
Τηλέμαχος Κουκλάκης:
- 23 - 25 Ιανουαρίου 2025
- 18:00 - 21:00
@ o.art.ath, σποράδων 36, κυψέλη
